Schokkend hogere beltarieven naar Pakistan

Introductie

Nu contact houden kost een hoge prijs

De afgelopen maanden zijn de beltarieven naar Pakistan vanuit het buitenland dramatisch gestegen, waardoor de Pakistaanse immigrantengemeenschap wereldwijd onder grote financiële druk komt te staan. Voor Pakistaanse immigranten die afhankelijk zijn van regelmatig telefonisch contact om in contact te blijven met familie en vrienden thuis, hebben deze hoge beltarieven het onderhoud van die waardevolle verbindingen veel moeilijker en duurder gemaakt.

Expats worden geconfronteerd met tariefverhogingen van 200-300%

Concreet zijn de beltarieven vanuit plaatsen als de VS, het VK en het Midden-Oosten naar Pakistan met 200-300% of zelfs meer omhooggeschoten vergeleken met slechts een paar maanden geleden. Bellen naar Pakistan vanuit de VS kostte bijvoorbeeld bij veel providers ongeveer 5 cent per minuut. Nu kunnen diezelfde oproepen 15 cent per minuut of meer kosten.

Zware last voor gezinsbudgetten

Deze schokkende prijsstijgingen hebben ervoor gezorgd dat frequente communicatie met dierbaren in Pakistan ongelooflijk duur is geworden voor het gemiddelde immigrantengezin. Pakistani die in het buitenland wonen moeten nu zorgvuldig het gebruik van hun telefoonkaarten begroten en het aantal telefoontjes naar huis rantsoeneren. Omdat de beltarieven een groot deel van het gezinsbudget opslokken, hebben Pakistaanse immigranten moeite om verbonden te blijven.

Urgentie om betaalbare opties te vinden

De substantiële stijging van de beltarieven naar Pakistan heeft voor expat-Pakistanen een dringende behoefte gecreëerd om meer betaalbare manieren te vinden om contact te houden met familie in het buitenland. Nu telefoonkaarten en internationale providers de bank kapot maken, verkennen immigranten gratis opties zoals WhatsApp, Viber en FaceTime. Het vinden van betrouwbare service in heel Pakistan blijft echter een probleem.

Huidige internationale belopties

Telefoonkaarten bieden enige besparing, maar de kosten lopen op

Veel Pakistaanse immigranten hebben zich tot internationale telefoonkaarten gewend om torenhoge beltarieven van hun vaste telefoonaanbieders te vermijden. Bedrijven zoals Callmama bieden prepaid-telefoonkaarten met korting aan om Pakistan vanuit het buitenland te bellen. De kosten zijn lager dan bij grote luchtvaartmaatschappijen – Callmama adverteert voor slechts 3.8 cent per minuut voor bellen naar Pakistan.

Maar verborgen kosten stijgen per minuut

Veel telefoonkaartbedrijven voegen echter verschillende soorten kosten toe aan het tarief per minuut, waaronder verbindingskosten, onderhoudskosten en opwaarderingskosten. Voor Callmama kunnen deze extra kosten 4 tot 8 cent per minuut toevoegen aan het basisbeltarief. Dat betekent dat de werkelijke kosten per minuut dichter bij de 8-12 cent per minuut liggen.

Complexe tariefstructuur leidt tot shock op de rekeningen

De complexe tarief- en tariefstructuur voor telefoonkaarten overrompelt consumenten vaak. Immigranten verwachten het zwaar geadverteerde ‘centen per minuut’-tarief te betalen. Maar zodra alle extra kosten zijn meegerekend, kunnen de rekeningen voor telefoonkaarten twee tot drie keer hoger uitvallen dan verwacht.

Gratis bellen via internet Onder voorbehoud van betrouwbaarheidsproblemen

Apps als Viber, WhatsApp en Skype bieden gratis bellen via internet. Een zwakke breedbandinfrastructuur in Pakistan zorgt voor frequente problemen met de gesprekskwaliteit. Weggevallen oproepen en korrelige verbindingen op deze apps verstoren gesprekken. Zolang de infrastructuur niet verbetert, is gratis bellen via internet geen perfecte vervanging voor traditionele netwerken.

De schokkende stijging van de beltarieven naar Pakistan

Hoge belastingen en heffingen drijven de prijzen op

De afgelopen zes tot twaalf maanden zijn de kosten voor het bellen naar Pakistan vanuit het buitenland tot verbazingwekkende niveaus gestegen, waarbij de beltarieven bij veel internationale providers met 6 tot 12% zijn gestegen. Verschillende sleutelfactoren hebben samen tot deze exorbitante tariefverhogingen voor oproepen naar Pakistan geleid.

Ten eerste heeft de Pakistaanse regering forse nieuwe belastingen en toezichtheffingen ingevoerd op internationale telefoongesprekken die het land binnenkomen. Een nieuwe belasting genaamd het “International Incoming Call Termination Rate” voegt bijvoorbeeld ongeveer 10 cent per minuut toe aan alle inkomende oproepen. Bovenop de belastingen heeft de Pakistaanse Telecommunicatieautoriteit de licentievergoeding die zij internationale luchtvaartmaatschappijen in rekening brengt om in Pakistan te opereren, meer dan verdubbeld.

De economische crisis in Pakistan levert ook een bijdrage

Ten tweede hebben de aanhoudende economische crisis en de devaluatie van de munt in Pakistan de exploitatiekosten van lokale telefoonbedrijven die samenwerken met internationale telecomaanbieders dramatisch verhoogd. De Pakistaanse roepie heeft het afgelopen jaar ruim 30% van zijn waarde verloren ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Deze scherpe waardedaling heeft de apparatuur-, arbeids- en bedrijfskosten voor Pakistaanse telecombedrijven veel duurder gemaakt in dollars. Die hogere kosten worden doorberekend aan internationale partners en consumenten.

Vervoerders zijn gedwongen hun tarieven te verhogen om de service te behouden

Geconfronteerd met deze straffende combinatie van exorbitante overheidstarieven en op hol geslagen inflatie hebben internationale telefoonmaatschappijen geen andere keuze gehad dan de beltarieven te verhogen om de kwaliteit van de dienstverlening op peil te houden. Bedrijven als AT&T, Verizon, T-Mobile en BT hebben de afgelopen drie maanden allemaal tariefverhogingen van 200% of meer aangekondigd voor oproepen naar Pakistan.

Critici beweren dat de luchtvaartmaatschappijen te agressief zijn geweest in het doorberekenen van de kosten aan de consument. De luchtvaartmaatschappijen beweren echter dat ze dergelijke enorme kostenstijgingen niet kunnen opvangen zonder de kapitaalinvesteringen die nodig zijn om overzeese netwerken in stand te houden, te verstoren. De schokkende stijging van de beltarieven naar Pakistan heeft tot intense publieke reacties geleid.

Jaren van prijsstabiliteit keerden bijna van de ene op de andere dag om

Deze drastische renteverhogingen maken feitelijk een einde aan ruim tien jaar aan stabiele, goedkope beltarieven naar Pakistan. Van 2010 tot 2020, innovaties zoals VoIP-technologie en hevige concurrentie hielden de internationale beltarieven op peil uiterst betaalbaar. Maar de sector is het afgelopen jaar totaal op zijn kop gezet. Zo’n ongekende prijspiek in zo’n korte periode is voor de Pakistaanse immigrantengemeenschappen een absolute schok geweest.

Expatfamilies lijden onder de prijsstijgingen

De diaspora van ruim 9 miljoen Pakistanen die in het buitenland wonen, is afhankelijk van redelijk geprijsde oproepen om in contact te blijven met dierbaren thuis. Helaas worden ze nu geconfronteerd met moeilijke en pijnlijke keuzes als gevolg van de schokkende stijging van de beltarieven naar Pakistan. Zo vaak naar huis bellen als vroeger is voor de meeste gezinnen eenvoudigweg niet langer financieel haalbaar.

Ze moeten ofwel aanzienlijk bezuinigen op telefoongesprekken, ofwel grote delen van hun huishoudbudget besteden aan telefoonrekeningen, waardoor geld wordt weggenomen van andere basisbehoeften. Deze afweging is pijnlijk voor immigranten die afhankelijk zijn van het horen van de stemmen van bejaarde ouders, kinderen en broers en zussen die in Pakistan zijn achtergebleven.

Van provider wisselen biedt weinig soelaas

Een tijdlang waren sommige klanten van mening dat het overstappen naar een andere vervoerder marginale besparingen kon opleveren. Maar het algemene karakter van de renteverhogingen heeft nu alle koopjesalternatieven geëlimineerd. Klanten van Verizon probeerden AT&T, maar ontdekten dat ze tegelijkertijd de tarieven hadden verhoogd. Sommigen wendden zich tot kleinere discountaanbieders zoals LycaMobile, maar deze zijn afhankelijk van dezelfde netwerken en worden geconfronteerd met dezelfde kostendruk. De weinige overgebleven goedkope abonnementen met lagere tarieven per minuut maken dit goed met exorbitante verbindingskosten van meer dan $ 10 per gesprek.

Telefoonkaartbesparingen ondermijnd door verborgen kosten

Op dezelfde manier zijn telefoonkaarten, die ooit aanzienlijke besparingen opleverden, ook getroffen door stijgende kosten. Bovenop de verhoogde tarieven per minuut, bieden telefoonkaartbedrijven gebruikers een reeks verborgen kosten aan die de werkelijke prijs per minuut opdrijven. De populaire kaart Callmama adverteert bijvoorbeeld 3.8 cent per minuut naar Pakistan, maar hanteert tarieven als 1 cent “universele servicekosten”, 25 cent “onderhoudskosten” en 66 cent “verbindingskosten” per gesprek. Consumenten voelen zich misleid door de marketing van supergoedkope prijzen per minuut die uiteindelijk veel meer kosten.

Gratis bellen via internet is nog niet betrouwbaar genoeg

Sommige klanten hebben geprobeerd het traditionele bellen volledig te omzeilen door gebruik te maken van gratis internetbel-apps zoals WhatsApp, Viber en Skype. Maar een zwakke breedbandinfrastructuur in veel delen van Pakistan betekent dat er regelmatig oproepen worden onderbroken, dat er vertragingen optreden en dat verbindingen van slechte kwaliteit zijn. Deze apps kunnen gratis bellen bieden, maar de onbetrouwbaarheid verstoort de natuurlijke gespreksstroom ernstig. En onstabiele politieke omstandigheden verhogen de angst voor mogelijke toekomstige verboden op sociale media. De meeste Pakistaanse immigranten zijn dus nog steeds sterk afhankelijk van traditionele telefonie en voelen zich gevangen in het betalen van de exorbitante nieuwe tarieven.

Frustratie kookt over in expatgemeenschappen

Woede en frustratie koken onder Pakistaanse expats nu de financiële pijn van het in contact blijven met dierbaren thuis groter wordt. Velen geven de schuld aan overheden en vervoerders omdat ze hen in ongelooflijk moeilijke economische tijden de communicatie met familie hebben ontzegd. Er bestaat een gevoel dat deze essentiële verbindingen worden uitgebuit voor belastingen en winsten. Tenzij de kosten omlaag kunnen worden gebracht, lopen de banden tussen de overzeese Pakistani en hun thuisland het risico onder het breekpunt te komen te staan.

De verstrekkende gevolgen van de Pakistaanse belcrisis

Financiële pijn die immigrantenhuishoudens wordt toegebracht

De ongekende stijging van de internationale beltarieven legt een aanzienlijke financiële druk op Pakistaanse immigrantenfamilies over de hele wereld. Voor Pakistaanse expats met lagere en middeninkomens blijken de honderden dollars per maand die velen nu moeten uitgeven om ouders, kinderen en andere familieleden naar huis te bellen, uiterst belastend. Deze hoge telefoonrekeningen dwingen pijnlijke bezuinigingen op andere fundamentele huishoudelijke uitgaven af, alleen maar om een ​​bepaald niveau van communicatie te behouden.

Kiezen tussen praten en de eindjes aan elkaar knopen

Nu de beltarieven het afgelopen jaar met 200 tot 300% zijn gestegen, worden Pakistaanse immigranten nu geconfronteerd met de pijnlijke keuze tussen het kunnen bellen van hun dierbaren en het aan elkaar knopen van de eindjes. Voor ouders die gezinnen in het buitenland moeten onderhouden met een bescheiden inkomen, staat de enorme stijging van de telefoonrekeningen vaak gelijk aan het boodschappenbudget van een hele maand voor een gezin. Gezinnen die vroeger $ 100 per maand uitgaven, geven nu $ 300 of meer uit. Om de kosten te dekken moeten ze bezuinigen op voedsel, kleding, nutsvoorzieningen en andere essentiële zaken.

Eenzaamheid en isolatie treden op

De financiële beperkingen dwingen veel gezinnen om minder vaak en korter te praten. Het aantal telefoontjes naar ouders dat vroeger wekelijks gebeurde, is teruggebracht naar één keer per maand. Chats die vroeger een uur duurden, zijn nu beperkt tot slechts 10 minuten. Deze verminderde communicatie zorgt voor diepe eenzaamheid en isolatie. Belangrijke momenten in de levenscyclus worden gemist: het opgroeien van kinderen, ziekten en sterfgevallen. Als je verstoken blijft van deze dagelijkse verbindingen en ondersteunende netwerken, ontstaat er een reëel emotioneel en psychologisch trauma.

Beschadigde banden tussen thuisland en diaspora

Op macroschaal saboteert de dramatische erosie in de communicatie, veroorzaakt door onredelijke gespreksprijzen, kritische banden tussen het Pakistaanse thuisland en zijn enorme diaspora. De regelmatige telefoongesprekken tussen expatfamilies en hun familieleden verankeren de relatie tussen Pakistan en zijn overzeese burgers. Verminderde communicatie verzwakt deze banden en dreigt het culturele en economische ecosysteem dat rond migratie en geldovermakingen is opgebouwd permanent te ontrafelen.

Dalende geldovermakingen verlammen de Pakistaanse economie

Een belangrijke manifestatie van deze ineenstorting is de scherpe daling van de geldovermakingen vanuit het buitenland naar de Pakistaanse economie. In 2022 zullen de geldovermakingen naar verwachting met 10 tot 15% dalen, wat neerkomt op ruim 3 miljard dollar. Een belangrijke oorzaak van deze achteruitgang zijn de minder telefoongesprekken waarin overzeese Pakistani worden aangespoord financiële hulp te sturen naar hun familie thuis die in moeilijkheden verkeert. Minder communicatie betekent minder bewustzijn van financiële behoeften en een lagere bereidheid om geld op te offeren en te sturen.

Ook de belastinginkomsten van de overheid dalen

Ironisch genoeg leidt het kortzichtige beleid van de Pakistaanse regering om internationale gesprekken te zwaar te belasten uiteindelijk ook tot een daling van de totale belastinginkomsten. Verlies van geldovermakingen en een zwakkere economie leiden tot lagere inkomsten-, bedrijfs- en omzetbelastinginning. Volgens sommige schattingen wordt 70-80% van de extra belastingen op telefoongesprekken gecompenseerd door verlagingen van andere belastingen. De bestraffende aanpak van de regering om het begrotingstekort te financieren via afschrijvingen is dus contraproductief.

Vervoerders worden geconfronteerd met publieke woede en druk om de tarieven te verlagen

Internationale telefoonbedrijven worden geconfronteerd met een golf van kritiek vanwege de dramatische escalatie van de beltarieven naar Pakistan. Nu veel luchtvaartmaatschappijen nu eigendom zijn van private equity-bedrijven die zich richten op winst boven klanten, is de publieke perceptie gericht op prijsopdrijving en winstbejag. Verizon, AT&T, BT Group en anderen zijn doelwit geworden van consumentenwoede en protesten die renteverlaging eisen. Maar de luchtvaartmaatschappijen beweren dat hun handen gebonden zijn door belastingen en economische instabiliteit in Pakistan. Zij stellen dat redelijke winstmarges nodig zijn om netwerkinvesteringen en -onderhoud te financieren.

Diaspora kijkt naar nieuwe technologieën voor betaalbare opties

Nu traditioneel internationaal bellen onbetaalbaar wordt, experimenteren Pakistaanse immigranten over de hele wereld met verschillende nieuwe technologieën om de kosten te verlagen. Sommigen wenden zich tot bel-apps zoals WhatsApp, Viber en Skype die data gebruiken in plaats van gewone belminuten. Anderen testen opkomende opties zoals satellietbellen via Starlink-terminals. Maar betrouwbaarheidsproblemen blijven een barrière. Voorlopig moeten Pakistaanse expats zoeken naar creatieve oplossingen, alleen maar om hun dierbaren thuis een reddingslijn te kunnen bieden. De menselijke gevolgen van de communicatiecrisis worden steeds groter.

Oplossingen voor betaalbare beltarieven naar Pakistan

Wereldwijde campagne om belastingen en toeslagen te verlagen

De Pakistaanse expatgemeenschap lanceert een internationale campagne om regeringen onder druk te zetten om de belastingen en heffingen op oproepen naar Pakistan te verlagen in het licht van de schokkende tariefverhogingen. Belangengroepen lobbyen bij functionarissen in de VS, Groot-Brittannië, Canada en andere landen waar een grote Pakistaanse bevolking woont, om specifieke belkosten af ​​te schaffen of oproepen naar Pakistan vrij te stellen.

Ze verzoeken de regering van Pakistan ook om enkele van de meest buitensporige en schadelijke belastingen die de afgelopen twee jaar zijn opgelegd, terug te draaien. Een gecoördineerde inspanning in veel getroffen landen zou actie kunnen afdwingen om de beltarieven naar Pakistan te verlagen.

Benutten van de daling van het aantal overmakingen in campagneberichten

Een belangrijk argument dat de campagne zal aanvoeren is dat hoge belbelastingen, die de communicatie beperken, ook een scherpe daling teweegbrengen in het aantal geldovermakingen dat door Pakistaanse expats naar huis wordt gestuurd. Omdat geldovermakingen de kwetsbare economie van Pakistan ondersteunen, zou het verlagen van de belastingen op perverse wijze de totale overheidsinkomsten kunnen verhogen en tegelijkertijd de geldstromen kunnen herstellen. Groepen verzamelen gegevens die de dramatische daling van het aantal geldovermakingen aantonen, terwijl de beltarieven omhoog zijn geschoten. Dit bewijsmateriaal zal worden gebruikt om wetgevers en toezichthouders onder druk te zetten om van koers te veranderen.

Social media-activisme heeft tot doel problemen onder de aandacht te brengen

Naast formeel lobbyen maakt de campagne gebruik van social media-activisme om de humanitaire gevolgen van hoge belcijfers onder de aandacht te brengen. Video's, foto's en berichten zijn bedoeld om de menselijke verhalen over lijden en de ontkoppeling van gezinnen te vertellen. Campagne-hashtags zoals #CallPak4Less verenigen de mondiale Pakistaanse gemeenschap. Online activisme benoemt en beschaamt ook vervoerders als Verizon en BT Group om actie te ondernemen om de tarieven te verlagen. Sociale media-energie aan de basis zal een aanvulling vormen op de lobbyinspanningen achter gesloten deuren die zich rechtstreeks op beleidsmakers richten.

Op zoek naar lagere groothandelstarieven voor kleine vervoerders

Voorstanders benaderen ook toezichthouders in belangrijke landen om lagere wholesale-gesprekstarieven van grote luchtvaartmaatschappijen naar kleinere discountoperatoren verplicht te stellen. Dit zou niche-carriers die zich sterk richten op immigrantengroepen toegang geven tot terminatietarieven die laag genoeg zijn om gereduceerde retailprijzen aan te bieden. Sommige toezichthouders hebben dominante luchtvaartmaatschappijen in het verleden gedwongen redelijke groothandelsprijzen aan wederverkopers aan te bieden. Actievoerders zullen aandringen op soortgelijke interventies om discounters in staat te stellen verlichting te bieden bij telefoontjes naar Pakistan.

Het promoten van technische oplossingen wanneer traditionele netwerken falen

Omdat traditionele vervoerders tot nu toe niet in staat of bereid zijn gebleken om betekenisvolle tariefverlagingen door te voeren, promoot de campagne ook op technologie gebaseerde oplossingen voor betaalbaar bellen. Aanbevelingen zijn onder meer het gebruik van apps zoals WhatsApp, FaceTime-audio en Skype; Pakistaanse simkaarten en goedkope data-abonnementen kopen om familieleden te bellen; en experimenteren met nieuwe satellietdiensten zoals Starlink. Het verbeteren van de breedbandinfrastructuur en betrouwbaarheid in Pakistan blijft echter van cruciaal belang.

Slim gebruik van internationale telefoonkaarten

Voor expatgezinnen die nog steeds afhankelijk zijn van traditioneel internationaal bellen, kunnen prepaid-telefoonkaarten kostenbesparingen opleveren in vergelijking met tarieven van providers. Maar de campagne waarschuwt gebruikers om op te passen voor marketinggimmicks en verborgen kosten. Callmama adverteert bijvoorbeeld voor bellen naar Pakistan voor slechts 3.8 cent per minuut. Maar extra kosten kunnen de effectieve kosten per minuut veel hoger maken. Toch bieden telefoonkaarten, als ze oordeelkundig en spaarzaam worden gebruikt, op de korte termijn een manier om de kosten te verlagen, omdat gebruikers meer permanente alternatieven afwegen.

Geduldig wachten op valuta- en economisch herstel

Sommige analisten zijn van mening dat internationale luchtvaartmaatschappijen de beltarieven niet op betekenisvolle wijze kunnen verlagen zonder grote verbeteringen in de economische crisis en de muntstabiliteit in Pakistan. Als de roepie sterker wordt en de inflatie afkoelt, zullen de exploitatiekosten voor Pakistaanse telecombedrijven dalen, waardoor een neerwaartse druk op de groothandelstarieven ontstaat. Maar gezien de complexiteit van de economische uitdagingen waarschuwen de meeste waarnemers dat er de komende drie tot vijf jaar slechts een bescheiden verlichting voor de consument zal kunnen voortvloeien uit de macro-economische verschuivingen.

Op zoek naar een eerlijk compromis van vervoerders over tarieven

In plaats van aan te dringen op een volledige tariefomkering, zijn campagnevoerders van mening dat het een meer pragmatisch doel is om internationale luchtvaartmaatschappijen te dwingen de tariefverhogingen te matigen door middel van selectieve belastingverlagingen en een betere interne kostenbeheersing. Verizon, BT en anderen worden geconfronteerd met een zeer reële kostendruk. Een redelijk compromis zou zijn dat luchtvaartmaatschappijen een redelijk deel van de stijgingen zelf op zich zouden nemen via efficiëntiewinsten, in plaats van alle kosten door te berekenen aan de consumenten. Zelfs een verlaging van 25% ten opzichte van de huidige tarieven zou voor grote verlichting kunnen zorgen.

Prioriteit geven aan connecties met familie boven winsten

In de kern gaat de campagne om de beltarieven naar Pakistan te verlagen over het herbevestigen van het fundamentele recht van immigrantenfamilies om banden met dierbaren te onderhouden. Communicatie mag door overheden en bedrijven niet worden behandeld als een winstcentrum. Leiders hebben de morele plicht om actie te ondernemen wanneer financiële barrières de fundamentele menselijke behoefte aan contact met naaste familieleden in het buitenland belemmeren. Door de grote schade onder de aandacht te brengen die het uitbetalen van telefoongesprekken met gezinnen met zich meebrengt, hopen voorstanders gewetensgestuurde beleidsveranderingen te stimuleren.

Een mondiale Pakistaanse gemeenschap, verenigd voor verandering

De weg voorwaarts naar het herstel van eerlijke en betaalbare belmogelijkheden om de banden van de diaspora thuis te behouden zal een gecoördineerde internationale campagne vereisen die grassroots activisme, beleidsbeïnvloeding, juridische uitdagingen en technologische oplossingen combineert. Alleen een aanhoudende inspanning die gebruik maakt van de collectieve kracht van de 25 miljoen Pakistaanse immigrantengemeenschap wereldwijd kan de hefboomwerking bieden die nodig is om recalcitrante regeringen, toezichthouders en telefoonmaatschappijen te dwingen de beltarieven naar een menselijk niveau te verlagen. Vooruitgang zal moeilijk zijn, maar de strijd is nog maar net begonnen.

Callmama: een complexe oplossing voor het bellen naar Pakistan

Populair prepaid telefoonkaartbedrijf

Callmama is een van de meest gebruikte prepaid internationale telefoonkaartdiensten onder Pakistaanse en Zuid-Aziatische immigranten over de hele wereld. Het bedrijf levert kaarten waarmee klanten vanaf hun vaste of mobiele telefoon naar het buitenland kunnen bellen. Kaarten worden verkocht in Zuid-Aziatische supermarkten, bodega's en op de Callmama-website. Bellen naar Pakistan is een van de meest verkochte toepassingen van Callmama. Maar bespaart het gebruik van Callmama-telefoonkaarten daadwerkelijk geld in vergelijking met andere opties?

Geadverteerde tarieven lijken zeer goedkoop

In haar promotiemateriaal en winkeldisplays adverteert Callmama uitzonderlijk goedkope beltarieven per minuut naar Pakistan, zoals 3.8 ¢/min, 5 ¢/min of 7 ¢/min. Deze tarieven zijn vaak 70-80% lager dan die van grote telefoonmaatschappijen zoals Verizon en AT&T. Op het eerste gezicht zorgen deze bodemprijzen ervoor dat Callmama-kaarten een ongelooflijk koopje lijken voor frequente bellers naar Pakistan die kosten willen besparen.

Maar kleine lettertjes onthullen extra kosten

De extreem lage geadverteerde tarieven per minuut vertellen echter slechts een deel van het verhaal. Callmama hanteert een reeks andere vergoedingen die de werkelijke kosten per gesprek aanzienlijk verhogen. Deze omvatten:

• Verbindingskosten – 49 ¢ tot $ 1.99 per gesprek
• Onderhoudskosten – 25 ¢ per gesprek
• Universele servicekosten – 1 ¢ per minuut
• Oplaadkosten – $ 1.99 voor het toevoegen van meer minuten

Echte kosten per minuut Rustig ballonnen

Zodra al deze extra kosten zijn meegerekend, zijn de werkelijke kosten per minuut 200-300% hoger dan het aangegeven tarief. Een kaart die wordt geadverteerd als 5 ¢/min kan bijvoorbeeld uiteindelijk meer dan 15 ¢/min kosten nadat de kosten zijn inbegrepen. Deze enorme discrepantie tussen de geadverteerde en de werkelijke tarieven zorgt ervoor dat veel klanten onbewust hun prepaidkaartsaldo zeer snel overschrijden.

Geen kostenvoordeel voor korte gesprekken

Voor korte gesprekken van 1 of 2 minuten biedt Callmama geen significante besparingen ten opzichte van reguliere interlokale providers. De hoge aansluitkosten vreten vrijwel het volledige kostenvoordeel bij korte gesprekken op. De besparingen beginnen pas op te lopen bij langere gesprekken, maar eindigen nog steeds lager dan verwacht vanwege de gelaagde kosten.

De betrouwbaarheid van telefoonkaarten kan problematisch zijn

De gesprekskwaliteit en betrouwbaarheid met Callmama-kaarten is vaak inconsistent vergeleken met die van grote gevestigde providers. Verbindingen kunnen gevoelig zijn voor echo, statische elektriciteit en uitval. Technische problemen kunnen moeilijk op te lossen zijn, omdat telefoonkaartbedrijven een zeer beperkte klantenservice hebben. Voor klanten die afhankelijk zijn van duidelijke, betrouwbare communicatie met familie in het buitenland, is de belkwaliteit van hun telefoonkaart een veelvoorkomende bron van frustratie.

Gemakkelijk om het evenwicht uit het oog te verliezen en geen minuten meer te hebben

Callmama-kaarten worden verkocht met een vooraf ingesteld aantal minuten, bijvoorbeeld 60, 120 of 300 minuten. Klanten moeten hun saldi handmatig bijhouden, hetzij op papier of op de Callmama-website. Omdat de kosten per minuut stijgen, raken prepaid-tegoeden bedrieglijk snel op. Als de verbinding tijdens een gesprek wordt verbroken nadat een saldo op is, veroorzaakt dit groot ongemak. Het vaak opladen van kaarten met meer minuten brengt ook omslachtige kosten met zich mee.

Bellende apps bieden vaak een volledig gratis alternatief

In plaats van de misleidend op de markt gebrachte telefoonkaarten van Callmama te gebruiken, zijn veel klanten overgestapt op gratis bel-apps zoals WhatsApp, Viber en FaceTime, die wifi of mobiele data gebruiken in plaats van betaalde minuten. Hoewel deze apps soms met betrouwbaarheidsproblemen kampen, maken ze volledig gratis onbeperkt bellen naar Pakistan mogelijk als ze werken. Hiermee vermijdt u alle kosten en vergoedingen per minuut.

Koper let op bij het overwegen van Callmama

Samenvattend: hoewel Callmama-telefoonkaarten op het eerste gezicht een betaalbare manier lijken om Pakistan te bellen, maken de vele verborgen kosten en serviceproblemen het gebruik ervan in de praktijk problematisch. Klanten voelen zich bedrogen en opgelicht. Op het gebied van betrouwbare, betaalbare service heeft Callmama de markt ontwricht, maar zijn beloften niet waargemaakt. Slimme consumenten doen er verstandig aan al hun opties te bekijken voordat ze zich verbinden tot prepaid-telefoonkaarten.

Conclusie

De recente stijging van de internationale beltarieven tussen overzeese Pakistani en gezinnen in Pakistan heeft zich ontwikkeld tot een humanitaire crisis. Exploitatieve prijzen door overheden en telefoonbedrijven hebben reguliere communicatie onbetaalbaar gemaakt, wat financiële en emotionele ontberingen veroorzaakt. De Pakistaanse expatgemeenschap wereldwijd heeft zich echter verenigd om betaalbare opties te herstellen door middel van beleidsbeïnvloeding, technologische innovatie en vastberadenheid om verbonden te blijven met dierbaren.

Vooruitgang is moeilijk geweest, maar de morele urgentie om gezinnen in staat te stellen elkaars stem weer te horen, schraagt ​​de campagne. Door druk en creativiteit in stand te houden, wil de diaspora de huidige toegangsbarrières overwinnen. Ondanks de uitdagingen die voor ons liggen, blijft de Pakistaanse gemeenschap hoopvol dat eenheid en mededogen uiteindelijk zullen zegevieren bij het herstellen van deze cruciale levensader tussen immigranten in het buitenland en hun geliefde thuisland.